Text & Copyright: Hettie Putman Cramer & Makis Metaxas
Αφιερωμένο στην μνήμη της Γεωργίας Ταρσούλη
Πρόλογος
Είναι γεγονός πως τα έπη του Ομήρου διέσωσαν μια πολύτιμη βάση δεδομένων που εμπλούτισαν και καθόρισαν σε μεγάλο βαθμό την μνήμη, την γνώση, την ποιότητα και το ήθος του λεγόμενου δυτικού πολιτισμού. Γεγονός είναι επίσης πως σε όλες τις εμφάσεις και σε όλες τις φάσεις όλων των ιστορικών περιόδων από την στιγμή που εμφανίστηκαν τα συγκεκριμένα κείμενα, δεν σταμάτησαν ποτέ να αποτελούν μια αέναη πηγή έμπνευσης, γόνιμων σχολιασμών, αλλά και έντονων διενέξεων όσο κανένα άλλο κείμενο στην παγκόσμια λογοτεχνία. Ενδεικτικό είναι πως σε πρόσφατη ψηφοφορία που έγινε από το BBC η Οδύσσεια του Ομήρου κατέλαβε την πρώτη θέση παγκοσμίως ως το κορυφαίο έργο ανάμεσα σε 100 ιστορίες που διαμόρφωσαν τον κόσμο.
Η επικρατούσα άποψη που θέλει τα έπη αυτά να είναι προϊόν μιας συνειδητής ανασύνθεσης ενός απόμακρου και χαμένου στην αχλή των μύθων ηρωικού κόσμου, που η σύνθεσή τους συντελέστηκε στα πρώιμα ιστορικά χρόνια, έχει φέρει στην επιφάνεια ένα τεράστιο πλήθος αναπάντητων ερωτημάτων, που συνήθως δικαιολογούνται στις μέρες μας στο πλαίσιο ενός σκόπιμου και συνειδητού ‘αρχαϊσμού’ εκ μέρους του ποιητή, ή των ποιητών για όσους πιστεύουν ότι ήταν περισσότεροι του ενός.
