Ο Αίνος της Κεφαλληνίας είναι το "Νήριτον το εινοσίφυλλον" το πανταχόθεν ορατό, αριπρεπές, δασώδες και απόκρημνο Όρος της Ομηρικής Ιθάκης και καύχημα του Οδυσσέα.

ἀλλ᾽ ἄγε τοι δείξω Ἰθάκης ἕδος, ὄφρα πεποίθῃς…τοῦτο δὲ Νήριτόν ἐστιν ὄρος καταειμένον ὕλῃ  (οδ. ν 344 & 351)

Έλα, σκοπεύω τώρα να σου δείξω σήματα της Ιθάκης για να πεισθείς…και αυτό είναι το Νήριτον, βουνό κατάφυτο από δένδρα.

«σφιν ὑπὲκ νεφέων Ἰθάκης τ' ὄρος αἰπὺ πέφαντο»

Dedicated to Dr. John T. Pierce, Dean of the Faculty of Environment at Simon Fraser University
Text & Copyright: Hettie Putman Cramer & Makis Metaxas

Το  Νήριτον το εινοσίφυλλον, το καύχημα του Οδυσσέα, το  πανταχόθεν ορατό,αριπρεπές, δασώδες και απόκρημνο Όρος της Ομηρικής Ιθάκης  

    Κανένα άλλο τοπόσημο δεν έχει διασυνδεθεί τόσο πολύ στα Ομηρικά έπη ως σημείο αναφοράς και αναγνώρισης ενός τόπου όσο το όρος Νήριτον της Ομηρικής Ιθάκης. Είναι παραπάνω από εμφανές, όπως θα διαπιστώσουμε παρακάτω, ότι το όρος Νήριτον είναι:

Στο νησί της Κεφαλληνίας βρίσκεται το "θαύμα ιδέσθαι" λιμνοσπήλαιο των νυμφών Νηϊάδων της Οδύσσειας ! Είναι το εντυπωσιακό λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης που σύμφωνα με τον Όμηρο ήταν η κατοικία των Μελισσών !!!

"ἀλλ᾽ ἄγε τοι δείξω Ἰθάκης ἕδος, ὄφρα πεποίθῃς τοῦτο δέ τοι σπέος ἐστὶ κατηρεφές.....ἔνθα τιθαιβώσσουσι μέλισσαι". (Οδ ν,334 &338) 

«αλλά εμπρός θα σου δείξω τις τοποθεσίες της Ιθάκης για να πειστείς. Αυτό είναι το σπήλαιο το ευρύχωρο και θολωτό...που ήταν η κατοικία των «μελισσών»(Οδ ν,334 &338)

Πανοραμικές φωτογραφίες από το "θαύμα ιδέσθαι" λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης όπου σύμφωνα με τον Όμηρο ήταν κατοικία των Μελισσών ( ψυχών), στην θέα του οποίου ο Οδυσσέας μόλις του το υπέδειξε η θεά Αθηνά αναγνώρισε την πατρίδα του, την Ιθάκη.

Αφιερωμένο στον αγαπητό μας φίλο και συνεργάτη Δρ. Πέτρο Πετράτο
(Τext: Hettie Putman Cramer, Makis Metaxas)

Το πρώτο χαρακτηριστικό τοπόσημο της Ιθάκης του Οδυσσέως ήταν το θαύμα ιδέσθαι περίφημο σπήλαιο των νυμφών (οδ ν 96-112) που βρισκόταν κοντά στο λιμάνι του Φόρκυνα, αφιερωμένο στις νύμφες Νηϊάδες (Ναϊάδες)[1] (=οι Νύμφες των ρεόντων υδάτων), το οποίο ήταν γεμάτο  με τρεχούμενα νερά και σταλαχτίτες, σκοτεινό στο βάθος, με χρώματα αλιπόρφυρα, φερόμενο ως κατοικία των Μελισσών[2](ψυχών).

Οι "ομιλούσες εικόνες" της Ομηρικής τοπογραφίας.

             σκέδασ᾽ ἠέρα, εἴσατο δὲ χθών· (Οδ ν 352)                                                                              "σκόρπισε η καταχνιά και φάνηκαν οι τόποι." 

               Text & Copyright: Hettie Putman Cramer & Makis Metaxas

[Αφιερωμένο στον Κεφαλλήνα Νομικό Φώτη Κρεμμύδα, μέγα χορηγό των αρχαιολογικών ερευνών και των πολιτιστικών δράσεων στον γενέθλιο τόπο του.]  

    Είναι γεγονός ότι η εγκυρότητα της Ομηρικής τοπογραφίας αμφισβητήθηκε από τα πρώιμα ιστορικά χρόνια και συνεχίζεται αμείωτη ως τις ημέρες μας. Η διαρκής αμφισβήτηση για την πατρότητα, τους χρόνους της γένεσης, της σύνθεσης ή της ανασύνθεσης των Ομηρικών επών δεν επέτρεψε την εξαγωγή στέρεων συμπερασμάτων καθιστώντας εκ προοιμίου αμφισβητήσιμη την κάθε νέα πρόταση.