Αναζητώντας το πολύπυρον (σιτοφόρο) και ποιήεν (χλοερό) νησί του Δουλιχίου της εποχής του Οδυσσέα και του Μέγη.
Αφιερωμένο στην μνήμη του αείμνηστου ομηριστή Δρ. Βαγγέλη Πανταζή [1]
(Text: Hettie Putman Cramer & Makis Metaxas)
Σε προηγούμενη ανάρτηση (βλέπε: http://homericithaca.blogspot.gr/2017/11/blog-post_10.html η οποία αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της παρούσης αναρτήσεως) ασχοληθήκαμε με τον εντοπισμό της λεγόμενης Ομηρικής Ιθάκης καταλήγοντας στο βάσιμο συμπέρασμα ότι η Ομηρική (Μυκηναϊκή) Ιθάκη είναι το σημερινό νησί της Κεφαλληνίας.
Συνεχίζουμε την έρευνα αυτήν την φορά για την αναζήτηση της θέσης του Ομηρικού Δουλιχίου, ενός κραταιού νησιού, πολυάνθρωπου και πλουτοπαραγωγικού που έστειλε 40 πλοία στην εκστρατεία της Τροίας (Ιλιάδα Β στιχ 625-630) και 52 μνηστήρες, τους περισσότερους, για την διεκδίκηση του θρόνου της Ιθάκης (Οδ. π 245-253).
Είναι εκείνο το νησί που χάθηκαν εντελώς τα ίχνη του μέσα στην αχλή που άφησαν πίσω τους οι λεγόμενοι σκοτεινοί αιώνες και εξακολουθεί να είναι από την εποχή της αρχαιότητας μέχρι στις μέρες μας "η πέτρα του σκανδάλου" της Ομηρικής τοπογραφίας για το οποίο είχε πει ο μεγάλος Γερμανός γεωγράφος Joseph Partsch [2] ότι: «η απλουστάτη λύσης θα ήτο εάν τις ηδύνατο να παραδεχθή ότι η αμφισβητήσιμος αύτη νήσος εξηφανίσθη βυθιστείσα»
(Text: Hettie Putman Cramer & Makis Metaxas)
Σε προηγούμενη ανάρτηση (βλέπε: http://homericithaca.blogspot.gr/2017/11/blog-post_10.html η οποία αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της παρούσης αναρτήσεως) ασχοληθήκαμε με τον εντοπισμό της λεγόμενης Ομηρικής Ιθάκης καταλήγοντας στο βάσιμο συμπέρασμα ότι η Ομηρική (Μυκηναϊκή) Ιθάκη είναι το σημερινό νησί της Κεφαλληνίας.
Συνεχίζουμε την έρευνα αυτήν την φορά για την αναζήτηση της θέσης του Ομηρικού Δουλιχίου, ενός κραταιού νησιού, πολυάνθρωπου και πλουτοπαραγωγικού που έστειλε 40 πλοία στην εκστρατεία της Τροίας (Ιλιάδα Β στιχ 625-630) και 52 μνηστήρες, τους περισσότερους, για την διεκδίκηση του θρόνου της Ιθάκης (Οδ. π 245-253).
Είναι εκείνο το νησί που χάθηκαν εντελώς τα ίχνη του μέσα στην αχλή που άφησαν πίσω τους οι λεγόμενοι σκοτεινοί αιώνες και εξακολουθεί να είναι από την εποχή της αρχαιότητας μέχρι στις μέρες μας "η πέτρα του σκανδάλου" της Ομηρικής τοπογραφίας για το οποίο είχε πει ο μεγάλος Γερμανός γεωγράφος Joseph Partsch [2] ότι: «η απλουστάτη λύσης θα ήτο εάν τις ηδύνατο να παραδεχθή ότι η αμφισβητήσιμος αύτη νήσος εξηφανίσθη βυθιστείσα»
